Polska

11 sierpnia 2023 r. w Kołobrzegu odbyły się uroczystości odsłonięcia pomnika Ofiar Operacji Antypolskiej NKWD 1937-1938 i Zagłady Nadberezyńców.

Pomnik powstał z inicjatywy stowarzyszenia Społeczny Komitet Budowy Pomnika Ofiar Operacji Antypolskiej NKWD 1937-1938 i Zagłady Nadberezyńców w Kołobrzegu. Starania o postawienie monumentu zajęły 5 lat. Miejsce pamięci powstało przy ulicy VI Dywizji Piechoty na wysokości cmentarza miejskiego. Głównym fundatorem jest Kancelaria Premiera Rady Ministrów, która przekazała na ten cel ponad 900 tysięcy złotych. Oddział IPN w Szczecinie reprezentował Dyrektor Oddziału Krzysztof Męciński.

za :

Dodał: ZPKSoft, 2024-04-23 10:59:32

więcej

Więcej o budynku  - 

Budynek powstała w ramach realizacji założenia gwiaździstego Pl. Na Rozdrożu – pierwszego elementu Osi Stanisławowskiej - pierwotnie mieścił austerię, czyli oberżę.

PRZEBUDOWANY w latach 80-tych XVIII w. austeria została przebudowana na dom Elżbiety Grabowskiej, metresy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1818 budynek został sprzedany carowi Aleksandrowi I przez Teresę Tyszkiewiczową i stał się mieszkaniem dla gości Łazienek, a pod koniec XIX wieku został przeznaczony na dom mieszkalny duchownych prawosławnych. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 stał się nieruchomością państwową.

ROZEBRANY w kwietniu 1936, zapewne w związku z planowanym nadaniem placowi Na Rozdrożu reprezentacyjnego charakteru w nawiązaniu do włączenia placu w koncepcję budowy dzielnicy im. J. Piłsudskiego na Polu Mokotowskim.

Dodał: Balbina, 2024-04-23 00:19:37

więcej

Odsłoniecie 23 lipca 1904 o godz. 11.00, likwidacja 7 stycznia 1943, odsłonięcie  26 czerwca 2014

Dodał: mar, 2024-04-22 20:12:08

Willa wybudowana w 1855 r., pierwotnie nosiła nazwę "Pod Lwem". Mieścił się tu jeden z najelegantszych pensjonatów uzdrowiska. Spłonęła 4 marca 1987 r.

Dodał: ZPKSoft, 2024-04-22 12:09:20

Reaktor Ewa - pierwszy w Polsce doświadczalny reaktor jądrowy, uruchomiony 14 czerwca 1958 w Instytucie Badań Jądrowych w Otwocku-Świerku (obecnie Instytut Energii Atomowej); reaktor wyłączony w lutym 1995 z powodu braku uranu, ponownie włączony w kwietniu, po sprowadzeniu pierwiastka z Rosji, aktualnie wygaszony i zdemontowany. Nazwa była akronimem od wyrazów: eksperymentalny, wodny, atomowy. Wstepna cena jakiej żadali Rosjanie za reaktor oscylowała w kwocie 15 milionów dolarów. Po negocjacjach profesora Sotłtana finalnie za reaktor zapłacilismy 5,5 miliona dolarów. Rozruch nastąpił 14 czerwca 1958 roku. Reaktor dzieki pracom naszych inzynierów "podkręcono" z fabrycznych 2 MW do 4.później do 10.

Była to konstrukcja radziecka, typu WWR-S, o mocy cieplnej pierwotnie równej 2 MW; paliwem był wzbogacony do 10% uran, a moderatorem i chłodziwem zwykła woda pod ciśnieniem atmosferycznym. W 1963 i 1967 reaktor zmodernizowano, m.in. zwiększając wzbogacenie paliwa, dodając reflektor berylowy i układy zwiększające bezpieczeństwo eksploatacji, w wyniku czego jego moc cieplna wzrosła kolejno do 4 MW i 10 MW. Reaktor ten był wykorzystywany do produkcji izotopów promieniotwórczych, rocznie pracując około 3500 godz.

W przyszłości budynek reaktora Ewa może zostać wykorzystany do składowania wykorzystanych prętów paliwowych z reaktora Maria, ze względu na swoją konstrukcję, umożliwiającą ich bezpieczne przechowywanie.

W latach 2009-2010 wywieziono do Rosji (kraju pochodzenia) w pięciu transportach łącznie 450 kg wysoko wzbogaconego wypalonego paliwa z reaktora Ewa i reaktora Maria.

wikipedia

Dodał: bonczek_hydroforgroup, 2024-04-22 11:49:08

więcej

Projekt zakłada odnowienie hali peronowej nad peronami. Przebudowa obejmuje - zgodnie z ustaleniami pomiędzy PKP Polskimi Liniami Kolejowymi S.A. a Miastem Bytom oraz Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków - historyczne przeszklenia oraz wykonanie wzmocnień. Takie rozwiązanie pozwoli na dodatkowe doświetlenie peronów, a także na odtworzenie zabytkowego charakteru stacji Bytom. Zgodnie z projektem, jaki został przedłożony i zaakceptowany przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, przebudowa hali peronowej ma nie tylko objąć historyczne szklenie na świetliku, frontach oraz ścianie od strony peronu nr 3, ale hala peronowa ma zostać przeszklona, zaś nawierzchnia peronów wykonana według historycznego układu „karo”. Oryginalna okładzina ceramiczna, nitowane słupy oraz historyczna balustrada ze zlikwidowanego 1 peronu zostaną zachowane i wkomponowane na terenie pozostałych peronów i przejścia podziemnego prowadzącego do peronów. Ponadto pod halą peronową zostaną odtworzone trzy perony.Odnowione zostaną dwa przejścia podziemne, w tym przejście na perony. Oprócz prac w hali peronowej bytomskiego dworca PKP, przebudowa obejmie także wiadukt kolejowy w ciągu ul. Zabrzańskiej, Łagiewnickiej i Miarki. Zostaną zachowane fronty konstrukcji stalowych oraz odtworzone powierzchnie ścian i gzymsów z cegły.

Źródło wybór z  

Dodał: vetinari, 2024-04-22 10:24:00

więcej

Kolumna maryjna postawiona w 1721 r., wykonana przez Georga Antona Klose. Na płycinie cokołu mamy inskrypcję z tekstem niemieckim, w tłumaczeniu - „28 czerwca 1721 roku Georg Anton Klose wystawił tę kapliczkę ku czci Boga i jego Matki”. Na cokole znajduje się też m.in. płaskorzeźbiona sylwetka św. Jadwigi Śląskiej.

Dodał: ZPKSoft, 2024-04-22 07:51:44

W 1742 roku gmina ewangelicka w Podgórzynie zakupiła od miejscowego gospodarza Christophera Conrada działkę i w ciągu dwóch miesięcy wybudowała zbór. Była to skromna drewniana budowla nazywana domem modlitwy (Bethaus). W 1750 roku powódź niszczy niedawno postawiony Bethaus co zmusiło liczną już wtedy gminę luterańską do zbudowania większej świątyni, która zaspokoiłaby potrzeby wiernych. Budowę świątyni rozpoczęto w 1778 roku, kiedy gminą ewangelicką zarządzał pastor Johann Gotlieb Kernsten. Kamień węgielny położono 3 maja 1779 roku, a już w 1780 roku budowę zakończono. Budowę prowadził mistrz murarski Liebusch z Jeleniej Góry, który pracował dla grafa von Schaffgotsch w Cieplicach. Prace stolarskie i ciesielskie wykonał Geogr Rössel z Podgórzyna oraz Jakob Höhle. Budowla oparta została na rzucie prostokąta z lekko zaznaczonymi ryzalitami w części środkowej. Wewnątrz wybudowano dwupiętrowe kondygnacje empor wspartych na kolumnach. Strop kolebkowy pokrywała polichromia. Dach mansardowy pierwotnie został pokryty łukiem. Po środku dachu wybudowano sygnaturę z latarnią, zwieńczono cebulastą kopułką. Po ostatniej wojnie w kościele znajdował się magazyn, a miejscowa ludność wynosiła z wnętrza co się tylko dało i w konsekwencji doprowadziło to do zniszczenia świątyni. W momencie przejęcia przez miejscową parafię katolicką obiekt był mocno zrujnowany. Społecznie prowadzona odbudowa pod kierownictwem ówczesnego proboszcza, księdza Michała Darowskiego, zakończyła się pełnym sukcesem w 1982 roku. Kościół został uratowany, co w tamtym czasie nie było rzeczą powszechną. Obiekt zachował swoją pierwotną bryłę w postaci korpusu nakrytego dachem mansardowym z ośmioboczną sygnaturą z latarnią. Na osi ryzalit wejściowy, zamknięty trójkątnym tympanonem i prezbiterium. Wnętrze zachowało z pierwotnego wystroju tylko dwie kondygnacje empor.

Za:

Dodał: † Festung, 2024-04-22 01:22:15

więcej