We współczesnej kinematografii zapanowała moda na filmy opowiadające o losach osób publicznych, dla których tłem jest ciekawy krajobraz historyczny. Pracując nad koncepcją scenariusza warto sprawdzić, co wolno pokazać bez zgody przedstawianych w filmie postaci lub ich spadkobierców.

„Ja sobie w pewnym momencie obiecałem, że nie doprowadzę do sytuacji, że będę ludziom wyskakiwał z lodówki. Szczególnie po »Bożym ciele«. (…) Nie czuję, że trzeba. Wierzę też, że żeby dobrze coś zrobić, muszę »nakarmić się« mocno między projektami. Ale także obiecałem sobie i chciałbym brać udział w rzeczach, które mnie bardzo zapalają, które mnie interesują. Z którymi jestem w zgodzie etycznie, ideologicznie. Które mnie cieszą. A tego nie jest dużo” – mówi Bartosz Bielenia w rozmowie z Pawłem Rojekiem.

Janusz Zaorski urodził się 19 września 1947 r. w Warszawie. Jest synem Tadeusza Zaorskiego, w latach 1957-1970 wiceministra kultury i sztuki, bratem aktora Andrzeja Zaorskiego. Absolwent Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1971). Jeszcze podczas studiów był asystentem reżysera Janusza Morgensterna przy realizacji serialu telewizyjnego „Kolumbowie” (1970). Był jednym z przedstawicieli  nurtu tzw. kina moralnego niepokoju.