"Astronomowie twierdzą, że takich konstelacyj, jakie są w tym obrazie, nie ma na niebie rzeczywistym, że to na chybił trafił narzucone punkciki - jest to zarzut, nie dotyczący artystycznej wartości obrazu. Prawda w sztuce nie zależy od prawdziwości sytuacji przedstawionej - niebo Chełmońskiego z całym swoim nieporządkiem astronomicznym jest zupełnie prawdziwe" – pisał Witkacy o obrazie Józefa Chełmońskiego "Noc gwiaździsta". Mamy nadzieję, że tak rozgwieżdżone niebo będzie Wam towarzyszyć przez całą Noc Muzeów! Mając nad głowami takie konstelacje, pomyślcie wtedy o Chełmońskim.

Zapraszamy na spotkanie z „Płaczącą kobietą” autorstwa Pabla Picassa. Uwiecznioną na tym nietypowym portrecie modelką była Dora Maar - fotografka, przedstawicielka surrealizmu, a zarazem ofiara nieudanego związku z Picassem.

Gustav Klimt, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli secesji, przywódca wiedeńskiego modernizmu był bez wątpienia artystą totalnym. Wierzył w sztukę absolutną, wolną od kanonów akademickich. Jego prace inspirowały, łamały konwencje.

Artystów przełomu XIX i XX w. nurtowały fundamentalne tematy, takie jak życie, śmierć i związek między nimi. Gustav Klimt nie należał pod tym względem do wyjątków. Być może najpełniejszym wyrazem jego przemyśleń jest obraz znany jako „Śmierć i życie”. Dzieło musiało mieć dla niego wyjątkowe znaczenie, skoro po kilku latach zdecydował się na przemalowanie go pod wpływem aktualnych przeżyć.

Od religijnych i narodowych symboli po różne oblicza miłości rozkwitającej w otoczeniu wiosenno-wielkanocnych atrybutów - to wszystko znajdziemy na dawnych pocztówkach, które rozsyłano w okresie przedwojennym wraz z wielkanocnymi życzeniami. Czaru wielkanocnych wspomnień szukaliśmy w należących do domeny publicznej zbiorach Polony. 

"Wiosna wchodzi ze swym zapachem i podmuchem. Eksperymentowanie – oznaka romantyka, ja jestem romantyk" - pisał Leon Wyczółkowski, jeden z czołowych przedstawicieli malarstwa Młodej Polski, który kształcił się między innymi u Wojciecha Gersona i Jana Matejki. Inspiracje czerpał z licznych podróży, często znikał bez śladu, poszukiwano go nawet poprzez ogłoszenia prasowe. Mamy wrażenie, że odchylona przez wiatr firanka pozwala poczuć zapach wiosny.